Elisabeth Akkerman

Ik ben geboren in Drachten en ben op mijn 18e in Groningen gaan wonen om hier te komen studeren (HBO Personeel & Arbeid). Daarna ben ik in Groningen blijven wonen omdat ik het een geweldige plek vind.

Toen ik voor het eerst las over het liberalisme dacht ik dat ik een persoonsbeschrijving van mijzelf las. Ik was altijd al liberaal, al wist ik als kind natuurlijk nog niet dat dat de benaming was voor hoe ik in het leven sta. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je als individu zelf kunt bepalen hoe je je leven inricht en dat je dan natuurlijk ook de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen keuzes. Het mag geen verrassing zijn dat ik mij al snel aangetrokken voelde tot de VVD, de partij die met haar grondbeginselen hierbij het best aansluit.

In mijn werk als werkgeversadviseur op een werkplein overtuig ik bedrijven dat ze mensen een kans kunnen geven en inspireer ik mensen die kansen te pakken. Dit doe ik met zeer veel plezier. Ik heb door mijn werk veel kennis van de arbeidsmarkt, sociale zekerheid, economie en werkgelegenheid. Ik zet graag mijn kennis en vaardigheden op dit gebied in voor de inwoners van onze gemeente.

Groningen is een sociale stad, een stad waar ook gedacht wordt aan diegenen die tijdelijk niet mee kunnen komen. Dat is wat mij betreft een beschaafd uitgangspunt. Mensen ondersteunen die om redenen waar zij niets aan kunnen doen even niet mee kunnen doen vind ik logisch. Daar waar mensen echter zelf onverantwoorde keuzes maken vind ik dat niet logisch. Ik vind dat werken en verantwoordelijkheid nemen beloond moet worden. We moeten mensen niet vasthouden in sociale regelingen, maar hen aanspreken op hun talenten en stimuleren om het maximale uit zichzelf te halen.

Sinds november 2017 ben ik raadslid. Ik heb mij ingezet op de onderwerpen financiƫn, veiligheid, werk en inkomen. Op mijn initiatief is de bestrijding van huiselijk geweld en kindermishandeling verbeterd. Daarnaast heb ik voortdurend aandacht gevraagd voor de juiste aanpak om werkzoekenden te ondersteunen bij het vinden van een baan. Bijvoorbeeld door van mensen te verwachten dat zij de taal goed spreken.

De essentie van mijn verhaal is dat ik mij hard wil blijven maken voor een liberaler Groningen waar inwoners en bedrijven de ruimte hebben, de overheid kleiner wordt en werken en initiatief nemen beloond wordt.